Astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc należą do najczęstszych schorzeń układu oddechowego. Podstawowymi lekami stosowanymi w leczeniu astmy są glikokortykosteroidy stosowane wziewnie (na przykład betometazon, flutykazon)  oraz beta2-mimetyki stosowane wziewnie, a w przypadku przewlekłej obturacyjnej choroby płuc cholinolityki (na przykład bromek ipratropium) oraz beta2-mimetyki.

Około 300 mln osób na całym świecie choruje na astmę. Jest to przewlekła choroba zapalna dróg oddechowych, w której uczestniczy wiele komórek oraz wydzielanych przez nie substancji.

Podstawowymi objawami klinicznymi astmy są:

• napady kaszlu zwykle nieproduktywnego, suchego, który może być pierwszym objawem choroby (zwłaszcza u dzieci);
• duszność (nie zawsze połączona ze świszczącym oddechem);
• wydzielanie śluzu (zwykle skąpe);
• uczucie ucisku w klatce piersiowej – objawy z górnych dróg oddechowych, towarzyszące zapalenie nosa, ucha.

Atak choroby mogą poprzedzać objawy prodromalne, takie jak świąd pod podbródkiem, dyskomfort między łopatkami czy też uczucie lęku. W okresie między napadami chory nie odczuwa dolegliwości, a badanie fizykalne nie wykazuje odchyleń od normy. Badanie fizykalne może nie wykazywać żadnych odchyleń od normy w astmie epizodycznej lub dobrze kontrolowanej, w której udaje się uzyskać całkowitą remisję choroby.